Relacja z czwartego dnia 25. Biennale Sztuki dla Dziecka

29/05/2025


29/05/2025


grupa dzieci uczestniczących w festiwalu Biennale
fot. Maciej Zakrzewski

Biennalowa środa 28 maja 2025 roku należała do spektaklu Nowego Teatru oraz Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach „Człowiek jaki jest, każdy widzi” oraz do ostatnich spotkań w ramach Biennale Pro. Były też grupowe akcje twórcze, podczas których sale wypełniły się niemalże do ostatniego miejsca, a dziecięcej twórczości i kreatywności nie było końca. 

dzieci bawiące się w spadającym konfetti

fot. Malwina Łubieńska

 

Środowy poranek na Biennale rozpoczął się od pokazu „Karlssona z dachu” z brawurową rolą Arthura Romanowskiego, który ponownie wcielił się w rolę przebojowego Lillebrora i Karlssona, tym razem dla klas szkolnych. Publiczność bardzo szybko włączyła się w sceniczną zabawę i z pełnym zaangażowaniem uczestniczyła w spektaklu. 

aktor na scenie, wymachuje rękoma, przed nim dziecięca publiczność

fot. Maciej Zakrzewski

 

Zarówno wtorkowy jak i środowy spektakl „Karlsson z dachu” zagrany był z audiodeskrypcją w wykonaniu Marcina Głowińskiego. Osoby, które potrzebowały audiodeskrypcji, mogły na miejscu wypożyczyć słuchawki.

zestaw słuchawek do audiodeskrypcji

fot. Maciej Zakrzewski

 

Nieco później, o godzinie 10:00 w CK Zamek rozpoczęły się akcje twórcze dla grup „Szałasowanie”, które poprowadziła Stefania Abbasova oraz „Tworząc miękki świat” Kolektywem Splotka. 

Stefania Abbasova podczas akcji twórczej Szałasowanie

fot. Malwina Łubieńska

 

Środa była też ostatnią okazją do eksplorowania specjalnej ścieżki programowej Biennale Pro. Program dla branży był jednak tego dnia bogaty i różnorodny. Najpierw w Scenie Wspólnej miała miejsce rozmowa z Arthurem Romanowskim, który odegrał główną rolę w spektaklu „Karlsson z dachu”. 

Rozmowa z udziałem dzieci obecnych na wcześniejszym spektaklu wraz z zaproszonymi gośćmi okazała się bardzo owocna. Obecni na sali dowiedzieli się, jak powstawał spektakl i jakie rozwiązania techniczne zastosowano przy jego produkcji. Były też pytania o działanie kamery na scenie oraz nawiązania do improwizacji i współpracy podczas spektaklu.

aktor Arthur Romanowski w rozmowie z prowadzącym Piotrem Froń

fot. Maciej Zakrzewski

 

O godzinie 13.30 w Collegium Maius UAM odbył się natomiast wykład Nikoli Schellmann, która na co dzień pracuje w Kinder – und Jugendtheaterzentrum in der Bundesrepublik Deutschland (Centrum Teatru dla Dzieci i Młodzieży w Republice Federalnej Niemiec), o niemieckim teatrze dla młodych, a o 16.00 w CK Zamek, w miękkiej i komfortowej przestrzeni Laboratorim, artist talk z Kolektywem Splotka. 

Nikola Schellmann przy biurku, mówi do publiczności

fot. Maciej Zakrzewski

 

Najbardziej wyczekiwanym punktem dnia był spektakl „Człowiek jaki jest, każdy widzi”, który na Biennale przed południem mogły zobaczyć grupy szkolne, a po południu publiczność rodzinna. Sala Wielka w CK Zamek dwukrotnie wypełniła się po brzegi. 

aktorzy na scenie w spektaklu Człowiek jaki jest, każdy widzi

fot. Malwina Łubieńska

 

Przedstawienie w reżyserii Katarzyny Minkowskiej, na podstawie książki Marzeny Matuszak z ilustracjami Grażyny Rigall, opowiada o tym, jak my patrzymy na innych i jak inni patrzą na nas. O tym, że nie ma dobrych ani złych stworzeń. Jesteśmy tylko my i nasze wybory i to one czynią nas takimi, jakimi jesteśmy. 

Spektakl zaczarował zarówno publiczność dziecięcą jak i obecnych na sali dorosłych. W dialogach można było niejednokrotnie odnaleźć nawiązania do sytuacji życia codziennego, które dotyczą każdej i każdego z nas. 

młoda publicznośc oglądająca spektakl siedzi na ziemi

fot. Malwina Łubieńska

 

Aktorzy i aktorki poruszali niełatwe tematy, ale ukazywali je w przystępny sposób. Poruszając się między schematami i stereotypami, niejednokrotnie je przełamywali, pokazując, jak łatwo przyklejamy innym etykiety i jak wiele możemy zyskać, kiedy pozwolimy sobie zobaczyć więcej. Wszystko to opowiedziane w zrozumiały i poruszający sposób.

grupa osób rozmawiająca przy stole

fot. Malwina Łubieńska

 

Wieczór zakończył się rozmowami stolikowymi z zespołem 25. Biennale Sztuki dla Dziecka, w klubie festiwalowym w SARP Social Club na Starym Rynku. Swobodna atmosfera, która połączyła zespół Biennale z festiwalowymi gośćmi, sprzyjała wymianie refleksji, dzieleniu się inspiracjami i budowaniu relacji, zarówno na gruncie zawodowym, jak i bardziej osobistym.